در سال ۱۹۶۴ یک شب خانم جوانی در آمریکا مورد حمله یک واقع شد. او زخمی شد و فرار کرد. این خانم بیش از ۳۰ دقیقه درخواست کمک می کرد؛ ولی هیچ کس به او کمک نکرد. این خانم بر اثر جراحات وارده فوت کرد. پلیس پس از بررسی متوجه شد که در آن نیم ساعت ۳۸ نفر شاهد ماجرا بوده‌‌اند ولی هیچکس اقدامی برای کمک نکرده است. پس از این واقعه تلخ دانشمندان ارتباطات اجتماعی شروع به بررسی موضوع کردند که چرا هیچ کدام از حاضران با دیدن وخامت اوضاع حاضر به همکاری نشده است؟ چرا هیچکس به خانم کمک نکرد؟ آیا تمام شاهد آن سنگدل بودند؟ آیا ترس باعث بی تفاوتی آنان شد؟ تحقیقات گسترده در این زمینه آغاز شد که بعدها «اثر نظاره‌گر» نام گرفت.
اثر نظاره‌گر به زبان ساده می‌گوید: هر یک از این افراد به این دلیل دست به اقدامی نزدند چون تصور می‌کردند فرد دیگری وارد عمل خواهد شد.
درباره این سایت